وقتی همه خواب بودند

یکی اینجا هست که برای یک لحظه با تو بودن بی تابی می کند...

یکی  اینجا هست که  بوی موهایت را  لای بوته های گل رز جستجو می کند....

یکی اینجا هست که شمیم نفسهایت را در نافه ی مشکین اهوان پی جوست ..

عزیزمن ! تو تک دانه مرواریدی که چه خوشبخت بودم اگر  می آرامیدی  به  ارامش  در صدف وجود

بی مقدارم تا در آغوشم نوای عشق زمزمه کنی و مشق مهر کنی ...

باری عزیزم !  امشب تاسحر در این گوشه ،  زاویه نشین دعایم برای تو ، برای تو که عزیزی و آرزو ...

نازنینم بیارام اسوده که بجای تو ، چشمانی منتظر امدنت بیدار می ماند تا سحرگاهی که

می روی چشم خواب الودم مرا به رسوایی  چله نشینی عشق تو گواهی ندهد . بیدار می مانم

تا سرخی چشمان غمینم مرا به بی تابی عشق تو هوار نکشد ...

عزیز راه دورم ... اسوده بیارام که امشب دلی بجای تو ،  اشوب  و چشمی به انتظار امدنت و

گوشهایی  منتظر شنیدن خرد شدن برگهای رنگارنگ پاییز زیر گامهای خرامانت است..

من و خزان به انتظارت هستیم .خزان امسال چه زیباست باتو .. جشنواره ی رنگها و زیباییهاست

باتو...

یادت باشد  من و خزان منتظرت هستیم ..

یادت باشد... 


#وحیدکیاپور