تکه سنگ

بودم ...
سنگی خارا ...
قطعه ای از کوهی استوار ...
پاره ای از صلابت و قوام ...
جدا شده از قله ای رفیع ...
چه رفته است مرا که چون تکه سنگی ملعبه کفشهایی تا به تا شده ام ...!!!!!!!!!!
که سوقم دهد به ماندابها و خاکروبه های  متعفن و زشت ترکیب ....
که اینگونه به تحقیر راهم به  کَلجان افتاده و  عزیز چشم کَنّاسم !!؟؟؟