سلام

این نیز بڱذرد

شاید لازم بود این روزها بیایند و برخی دلها بهم نزدیک و بعضبی ادمها از هم فاصله بگیرند ...

دلهایی که انگیزه های بهم نزدیک شدن را باخته و آدمکهایی که می بایست از انها دوری کنیم اما جراتش را نداشتیم .

این روزهای کابوس گونه را به فال نیک می گیرم واز حضرت دوست تمنای خلاصی از این دوران را دارم . اما درس و پند این دوران را تا پایان عمر دوره می کنم   و جزوه هایش را  برای فرزندانم نگه می دارم .

شوخی با احساس ممنوع

شوخی نیست ...
اینکه قلب و روحت تسخیر شود .. دلت را آماج  پیکانهایی کنی که از چله ای  در آنسوی پرچین ها  و حصارهایت رها شده ...
اینکه بدانی ممکن است ملعبه ای بیش نباشی اما چهره ای سپاسگزار از خود به نمایش بگذاری   

شوخی نیست ...
که  ملامتها و سرزنشها را انگیزه و هدفی برای ادامه روزمرگیها و دلمردگیهایت کنی ...
اینکه جایگاهت  را رها سازی و قواعد و سیره ات را در معرض  اضمحلال قرار دهی ...

شوخی نیست ..
که خط قرمزی روی خطهای قرمزت بکشی  و پا روی قولنامه ی شخصیتی خود بگذاری ..
اما شوخی هست ، اینکه کسی که به تو نیاز ندارد ، ابراز نیاز کند ...!!!!!!!! 
 

تکه سنگ

بودم ...
سنگی خارا ...
قطعه ای از کوهی استوار ...
پاره ای از صلابت و قوام ...
جدا شده از قله ای رفیع ...
چه رفته است مرا که چون تکه سنگی ملعبه کفشهایی تا به تا شده ام ...!!!!!!!!!!
که سوقم دهد به ماندابها و خاکروبه های  متعفن و زشت ترکیب ....
که اینگونه به تحقیر راهم به  کَلجان افتاده و  عزیز چشم کَنّاسم !!؟؟؟