چه معجزه ای است خرداد ;
مرز طراوت و لطافت اردیبهشت و گرمای محبت تیر ...
چه میمون است خرداد
که مام جویبارها و نهرهای کوهساران است و هاتف فرا رسیدن گرمای امید و زندگی بخش انچه که تشنه ی امید به ادامه است ..
و چه زیباست خرداد که با میلاد تو بزک شده...
میلادت مبارک.
از یه جایی به بعد همه چیز برات رنگ می بازند ..
حتی چیزهایی که فکرشو نمی کردی که بتونی لحظه ای فارغ از اونها نفس بکشی !
از یه جایی به بعد انگیزه ها و امیدهات برات پوشالی و ملعبه به نظر میان ...
و اون موقعی هست که بفهمی تا کنون نفهمیدی !
نفهمیدی دنبال چی هستی ..نفهمیدی چیزی رو که بدست آوردی همونیه که دنبالش بودی ...
از یه جایی به بعد همه چیز دوباره برات رنگی و معنادار میشن
و اون موقعی هست که بفهمی همه چیز داری و همه اوقات دل انگیزت از آن توست ...چیزی که مدتها چشمت رو بروشون بسته بودی ...
و نهایت از یه جایی به بعد خودت رو خوشبخت و وارسته می بینی ..و اون موقعی هست که می بینی همه این چیزهای رنگی و غیر رنگی ، معنادار و بی معنا ، بدست آمده و از دست رفته ..و...و... همه اینها مجازیند و حقیقتت در جایی هست که تا حالا هیچ ذهنیتی ازش نداشتی و کسی هم نداره ...
بجایی رهسپاری که واقعیت محض هست و درستی ..
جایی که نه غم دلخراشی وجود داره و نه دلخوشی الکی ..
همه چیز واقعی‌اند همه چیز خواستنین همه چیز مال تو و برای توست ...
چقدر آرامش داره این بستر و این پنجره ی رو به نور و زیبایی که افکارمو معطوف کرد به جایی زیباتر و دل انگیز تر از هرجایی در دنیای پر از تردید ، پر از غصه و پر از سودجوییها و محاسبات خودخواهانه‌ی ادمکهایی که روزی برات ملکه‌ی خوبی بودند ...
طاعی
بفرمانش حرام کردی نوشیدن را ...
مذموم دانستی خوردن را ..
اطاعتش کردی چون بهترین است و طاعتش طریق رستگاری ..
طاعتت قبول حق ..
حضرتش فرامین دیگری هم دارد و آن دگر خواهی و نوع دوستی است ..
عشق است و فداکاری ..
عشق ورزیدن به انچه او عشق می ورزد ، و ایثار برای انچه مورد بخشایشش است .
هر ماه ماه صیام است ..
هر بانگ اذان شروع عشق ورزیها و پایان بدخواهیهاست ...
و تو ای طاعی پیروز در دایره ی عشق ، بازهم پیروز باش و بازهم عشق بورز و بازهم زبان و چشم و گوش را بفرمانش بده ..
و با همان روح لطیف و زبان صادق و چشم پاک ، مرا به تزکیه دعوت کن ، به کلام زیبایت صدایم کن و به دیده مهر نگاهم کن ...
بلکه بشوم آنچه تو هستی ...
